Eleni
Γράφει ο Ioannis Maidanos / By Ioannis Maidanos GR/EN ↓
Η ιδέα Collage.gr δημιουργήθηκε από τον Ioannis Maidanos, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του δημιουργούσε κολλάζ με το χέρι. “Χρειάζεται μόνο ένα ψαλίδι, μια κόλλα, ένα χάρακα και ένα περιοδικό”, έλεγε. “Χωρίς πρόθεση, να αφήνεσαι στις εικόνες να σε οδηγούν.’’
“Μπορούμε να ζωγραφίζουμε με ό,τι θέλουμε. Με γραμματόσημα, με καρτ ποστάλ, με μουσαμάδες, υφάσματα, ταπετσαρίες, εφημερίδες, τα πάντα χωρούν σε ένα έργο Τέχνης”, λέει ο Απολινέρ και συνθέτει το πρώτο ποίημα – κολλάζ με τίτλο «Δευτέρα στην οδό Κριστίν», φτιαγμένο από λέξεις και φράσεις που ακούει σε ένα καφέ.
Σύμφωνα με μια πιο θεωρητική προσέγγιση, το κολλάζ σηματοδοτεί μια καμπή στην ιστορία της αναπαράστασης, καθώς οι συνθέσεις του δεν θυμίζουν την πραγματικότητα αλλά απλά την επικαλούνται. Η χρήση των papiers colles (επικολλημένα χαρτιά) στη ζωγραφική αξιοποιήθηκε πρώτα από τον Μπρακ και τον Πικάσο τo 1912, ενώ το κολλάζ αποτέλεσε το κατεξοχήν μέσο έκφρασης της αισθητικής αναρχίας των Ντανταϊστών, κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Διατρέχοντας κινήματα και εποχές, αλλάζει μορφές και περνά από τον Σουρεαλισμό στην Arte Povera και την Pop art, στην σύγχρονη τέχνη, την μουσική και τη λογοτεχνία.
“Το υλικό μου είναι οι χιλιάδες φωτογραφίες που συγκεντρώνω για χρόνια. Όταν έχω χρόνο, “σκαλίζω” το υλικό μου χωρίς προσπάθεια, χωρίς πρόθεση, μέχρι που μια στιγμή κάποια από αυτές τις φωτογραφίες μου δίνει ένα ερέθισμα, το οποίο γίνεται ταυτόχρονα κι έμπνευση για να δημιουργήσω. Αυτό που προκύπτει, είναι ένα κατ’ εξοχήν σουρεαλιστικό αποτέλεσμα, αφού σώματα και πρόσωπα ανθρώπων αναμειγνύονται με ζώα, αντικείμενα και τοπία, αλλά και φανταστικές εικόνες. Όλα αυτά λειτουργούν σε ένα ετερόκλιτο περιβάλλον, για να δημιουργήσουν μια έντονη αντίθεση τόσο στα χρώματα, όσο και στους συνειρμούς. Κι αυτό ακριβώς το συναίσθημα πιστεύω δέχεται κανείς όταν βλέπει τα έργα μου”.
Ο Ιoannis Maidanos έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Πάτρα (1982 και 1986), στην Αθήνα (1992) και στη Μυτιλήνη (1995 και 1997). Το 2006 γίνεται η πρώτη ατομική – θεματική του έκθεση στη Λέσβο με 21 επιλεγμένα έργα collage στον εκθεσιακό χώρο «Δίαυλος», ενώ το καλοκαίρι του 2007 εκθέτει σε μεγάλες επιφάνειες πειραματικά έργα του project Zen – Collage, «Τέχνη χωρίς πρόθεση και προσκόλληση» σε ιδιωτικό πολυχώρο στο Λαύριο. Τον Ιούλιο του 2012 πραγματoποιεί στην Πύλη D’ Amboise θεματική έκθεση με 30 πρωτότυπα έργα και με τίτλο «Dream within a dream». Το καλοκαίρι του 2013, εκθέτει στον πολυχώρο – εστιατόριο Bonito έκθεση με νέα έργα με τον τίτλο «Όναρ ή ήπαρ».
Έχει λάβει μέρος σε αρκετές εκθέσεις στην Αθήνα σε πολυχώρους και τεχνοχώρους στο κέντρο της πόλης, με έργα του τυπωμένα σε επιφάνειες. Το 2017 συμμετέχει στο «Δωμάτιο project», ένα διαδραστικό καλλιτεχνικό δρώμενο διάρκειας 30 ήμερων που περιλάμβανε εκφάνσεις από όλους τους χώρους της Τέχνης, με ιδιαίτερη ευαισθησία σε άτομα με αναπηρία. Συμβάλλοντας στο παραπάνω εγχείρημα, εκτός από τα έργα του, οργάνωσε την δημιουργία ενός long collage με την συμμετοχή των επισκεπτών σε πραγματικό χρόνο, δημιουργώντας με ένα πρότυπο έργο «Create your own collage» μήκους 3 μέτρων.
“Το collage αποτελεί για μένα ένα ανατρεπτικό παιχνίδι, που δεν ακολουθεί κανόνες, και έτσι δεν περιορίζει την έμπνευση. Με κρατά σε μια διαρκή μετάσταση μεταξύ του πραγματικού και του υπερβατικού, ισορροπώντας πάνω στη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει και ενώνει αυτά τα δύο, σαν όνειρο μέσα σε ένα όνειρο, όπως αναρωτιόταν κι ο E.A.Poe “Is all that we see or seem but a dream within a dream?”
Επικεντρώθηκα στο φωτογραφικό collage, γιατί με συναρπάζει το γεγονός να με οδηγεί το υπάρχον υλικό σαν ερέθισμα, για να παράγω εγώ ιδέα και ταυτόχρονα έργο. Αυτό το ίδιο, θα με βάλει να ψάχνω κάτι άλλο για να το ταιριάξω, είτε χρωματικά, είτε αισθητικά, συνειδητά ή αυτοματικά. Είναι παιδιά της συγκυρίας ανάλογα με το θυμικό, την κατάσταση που βρίσκομαι, πως βγαίνει αυτό σε συναίσθημα και πως αναλαμβάνει από μόνο του το φωτογραφικό υλικό να “μιλήσει” σε άλλη γλώσσα.
Οι επιρροές μου προέρχονται από τo ντανταϊσμό, το φουτουρισμό και το σουρεαλισμό, ενώ τα πάνω από 500 collage που έχω φιλοτεχνήσει μέχρι σήμερα, είναι όλα χειροποίητα και χωρίς καμία επέμβαση μέσω υπολογιστή. Τα κυρίαρχα θέματά μου προέρχονται από τη θρησκεία, φύση, γυναίκα, πόθος, σεξουαλισμός, αισθήσεις, ποίηση. Κι όλα αυτά εναρμονίζονται μέσα στο περιβάλλον της εικόνας, όπως στέκεται και λειτουργεί μέσα στις 3 γνωστές διαστάσεις και φυσικά, στην 4η, τον χρόνο, που πάντα υπάρχει, αφού εκεί “παγώνει” το αποτέλεσμα. Μ’ αρέσει να ξαφνιάζω τον θεατή ενός έργου μου, να του μεταφέρω και να δέχεται το ίδιο ξάφνιασμα που βιώνω κι εγώ κατά την δημιουργία του, όπου χωρίς πρόθεση και προσπάθεια οι φωτογραφίες αποκτούν ζωή και βούληση, οδηγούν το χέρι μου να τις τοποθετήσει στο περιβάλλον που τους αξίζει. Γιατί στην ουσία, αυτό είναι collage, η μεταφορά ενός αντικειμένου από ένα περιβάλλον, φόντο, background, σε ένα άλλο.”
_____________________________________________________
Collage.gr was created by Ioannis Maidanos, who had been creating collages by hand throughout his life. “All you need is a pair of scissors, a glue, a ruler and a magazine’’, he said. “Without any intention, let the images guide you.’’
“We can paint with whatever we want. With stamps, postcards, tarpaulins, fabrics, wallpapers, newspapers – everything fits into a work of art’’, said Apollinaire, and composed his first poem – collage entitled «Monday on Christine Street», made of words and phrases he listened in a cafe.
According to a more theoretical approach, collage marks a turning point in the history of representation, as its compositions do not recall the reality, but simply invoke it. The use of papier colles (glued papers) in painting was first explored by Braque and Picasso in 1912, while collage was Dadaists’ main medium of expression, during the interwar period. Crossing movements and eras, it changes forms and passes from Surrealism to Arte Povera and Pop Art, to contemporary art, music and literature.
“My material is thousands of photographs I have collected over the years. When I have time, I delve into my material without any effort, without any intention, until comes a moment that one of these photos gives me a stimulus, which, at the same time, becomes an inspiration to create. The result is surrealistic – human bodies and faces are mixed with animals, objects and landscapes, as well as imaginary pictures. All these elements are combined in a heterogeneous environment, and create a sharp contrast of colours and connotations. And I believe that this is exactly the feeling one receives when they see my work.’’
Ioannis Maidanos took part in exhibitions in Patras (1982 and 1986), Athens (1992) and Mytilini (1995 and 1997). In 2006, his first solo – thematic exhibition of 21 collages was presented in Lesvos. In the summer of 2007, he exhibited his experimental Collage – Zen project entitled «Art without intention and attachment», in a private exhibition gallery in Lavrio, Athens. In July 2012, he held a thematic exhibition at the Porte D’Amboise, in the island of Rhodes, with 30 original collages under the title «Dream within a dream». In the summer of 2013, he exhibited a new collage collection entitled «Onar», at Bonito restaurant and gallery. He had taken part in several exhibitions in Athens in multi-venues and techno-spaces. In 2017, he participated in the «Room project», an interactive artistic event lasting 30 days, that included exhibitions from all areas of art, with particular sensitivity to people with disabilities. Contributing to the above project, Ioannis Maidanos organised the creation of a long collage with the participation of the audience in real time.
“Collage is a subversive game for me, that does not follow any rules, and thus, does not limit my inspiration. It keeps me in a constant transition between the real and the transcendent, balancing on the thin line that separates and unites these two, like a dream within a dream. As E.A.Poe wondered “Is all that we see or seem but a dream within a dream?’’
I focused on photographic collage, because I am fascinated by the fact that the existing material leads me as a stimulus, so that I can produce an idea and work on it at the same time. That stimulus will make me look for something else to match it, either colour-wise, or aesthetically, consciously or automatically. They are “children of the moment’’ depending on my mood, my mental situation. The photographic material takes over by itself to speak in another language. My influences come from Dadaism, Futurism and Surrealism. I have created over 500 collages to date and are all handmade, without any computer intervention.
My main themes are: religion, nature, womαn, lust, sexuality, senses, poetry. And the result is harmonised within the environment of the image, as it stands and functions within the 3 known dimensions and of course, the 4th – time always exists, and is where the final form freezes. I like to surprise the audience with my work, and pass to them the same surprise I experienced while creating it. My images acquire life without any intention or effort, leading my hand to place them in the environment where they belong. After all, this is the meaning of collage – the transfer of an object from one environment to another.’’
