Stockholm Fringe Festival is a five-day multidisciplinary arts festival, acting as a ‘stage’ for local and international artists to present their innovative work ranging from performance to installation art and anything in between.

https://stockholmfringe.com
Γράφει η Thalia / By Thalia              GR/EN ↓

Ο Ioannis Maidanos συμμετείχε στο φεστιβάλ Fringe, που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2015 στη Στοκχόλμη, σε συνεργασία με την Thalia (φωτογράφο και κόρη του προαναφερθέντος).

Παρουσιάστηκαν photo collage φτιαγμένα στο χέρι, με την ιδιαιτερότητα ότι το περίγραμμα που τα περικλείει έχει το σχήμα κεφαλιού (tête).

Τα πρωτότυπα (30x30cm) φωτογραφήθηκαν και τυπώθηκαν, και στις δύο πλευρές, πάνω σε ελαφρύ υλικό (150x150cm και πάχος 3cm), διατηρώντας το σχήμα του κεφαλιού. Στη συνέχεια, τοποθετήθηκε ένας κρίκος στην κορυφή του κάθε κεφαλιού και περάστηκε σε ένα σχοινί που κινήθηκε περιμετρικά της αίθουσας, ώστε το κάθε tête collage να μπορεί να μετακινηθεί και να στηθεί σε οποιοδήποτε σημείο, αριστερόστροφα ή δεξιόστροφα, λόγω της αμφίπλευρης εκτύπωσης.

Αυτή ακριβώς η λειτουργία ήταν αποκλειστικά του κοινού, όπου κάθε επισκέπτης επέλεξε δύο κεφάλια και τα τοποθέτησε αντικρυστά, σε όποιο σημείο της αίθουσας επιθυμούσε, δημιουργώντας έτσι την δική του σύνθεση tête-à-tête, που τον αντιπροσωπεύει και τον εκφράζει.

Η εμπειρία ήταν ιδιαίτερη για το κοινό, που στην ουσία δημιούργησε κάθε φορά εξ αρχής μια μοναδική και παροδική έκθεση που απαθανατίστηκε, τόσο επιμέρους (ανά δυάδα κεφαλιών μαζί με τον δημιουργό της), όσο και συνολικά, από φωτογραφίες και video.

Η έμπνευση προήλθε από την παραδοχή της αντίληψης, ότι δεν έχουμε την δυνατότητα και τον τρόπο να μεταδώσουμε στον “απέναντι’’ άνθρωπο σκέψεις και συναισθήματα, ακριβώς όπως πηγάζουν από μέσα μας, και από την άλλη μεριά, εκείνος δεν μπορεί να τα λάβει γιατί δεν θέλει, δεν μπορεί ή δεν είναι σε διάθεση να το κάνει. Αυτό το αναλαμβάνει η τέχνη και το tête-à-tête.

Ήταν η πρώτη φορά που παρουσιάστηκε αυτό το project, και είχε μεγάλο ενδιαφέρον η αντίδραση του κοινού.

Για το σκοπό αυτό, δημιουργήθηκαν έργα που ξαφνιάζουν το θεατή, γιατί ξεφεύγουν από τα ρεαλιστικά δεδομένα, παραπέμπουν σε φανταστικούς χώρους και χρόνους, αποτυπώνοντας δρώμενα και ονειρικές καταστάσεις (surrealism).
Μια προσπάθεια να εκφραστεί το τυχαίο, το όνειρο, η φαντασίωση, μέσα από το υποσυνείδητο και από το ασυνείδητο, καταργώντας το συνειδητό και την λογική.
Ένα ανατρεπτικό παιχνίδι, που δεν ακολουθεί κανόνες και δεν περιορίζει την έμπνευση. Μια συνεχής και αμφίδρομη μετάσταση ανάμεσα στο όνειρο και το πραγματικό, την ισορροπία πάνω στην λεπτή γραμμή που τα διαχωρίζει, αλλά και τα ενώνει.

Μέσα από αυτή την οπτική γωνία, θα μπορούσε να επικοινωνήσει κανείς και με τις συνθέσεις. Κατά την δημιουργία τους, το θέμα δεν προϋπάρχει στην φαντασία, δεν επεξεργάζεται από τη λογική, αλλά είναι προϊόν συγκυρίας, όπου το ίδιο το υλικό ενεργοποιεί και οδηγεί την έμπνευση στιγμιαία, οπότε κλιμακωτά χτίζεται το έργο, χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς κανένα στόχο για το αποτέλεσμα.
Φωτογραφίες που από μόνες τους υπάρχουν σε διαφορετικά πλαίσια και “συμβαίνουν’’ σε ορισμένο χρόνο, ενώνονται με άλλες και συνθέτουν νέο περιβάλλον. Κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν υπερβατικά, ορίζοντας νέες διαστάσεις, με τον χρόνο να ζωντανεύει μέσα στον πίνακα, οδηγώντας το ίδιο το θέμα σε απόδραση προς την φαντασία και το όνειρο.

______________________________________________________

In August 2015, Ioannis Maidanos, in collaboration with Thalia (photographer and daughter of the latter), participated at the Fringe Festival that took place in Stockholm.

They presented a photo collage synthesis, each one surrounded by an outline in the shape of a head.

The original pieces (30×30) were first photographed, and then printed, on both sides on a light material (150×150, 3cm thickness), maintaining the shape of the head (tête). A loop was placed on top of each head, and passed through a rope that moved around the room, so that each head-collage could be moved anywhere, clockwise or counterclockwise, due to double-sided printing.

The experience of creating a unique and temporary combination of tête-à-tête heads, gave the audience the opportunity to actively participate in art production.

The inspiration came from the recognition that, sometimes, we are not able to transmit thoughts and feelings exactly as they come from within, and we can only achieve it through art, and specifically tête-à-tête.

For that reason, they created collage that surprised the audience, escaping from the reality to imaginary places, and capturing surreal dreamscapes.

An attempt to express the conscious and subconscious we all have inside us, and abolish anything logical for a moment in time. A game that doesn’t follow rules and doesn’t put limits on our imagination. A two-way journey between dreams and reality, balancing on the thin line that separates them, but also unites them.