Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.1 Ν.2121/1993 απαγορεύεται η αναπαραγωγή των έργων με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, η διασκευή, η προσαρμογή ή άλλες μετατροπές του έργου, η παρουσίαση του έργου στο κοινό και η δημόσια εκτέλεση του έργου, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του δημιουργού.
collage by Ioannis Maidanos
Όταν μου ζητήθηκε να ‘’ζωγραφίσω’’ την περίφημη και πολυσυζητημένη Ισότητα με ένα δικό μου Collage, σκέφτηκα να ξεκινήσω με τον ορισμό αυτής, ελπίζοντας τα λόγια να γίνουν αργότερα εικόνες που θα την συνοδεύουν.
Ισότητα : διαπροσωπική, φυλετική, κοινωνική ή πολιτική είναι εκείνη κατάσταση, όπου τα εμπλεκόμενα άτοµα έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, χωρίς καµιά διάκριση.
Πέρα όμως από τον ορισμό , που κατά κανόνα είναι ανιαρός και ασαφής, όπως άλλωστε κάθε ορισμός ή αξίωμα, ανακάλυψα και ρήσεις αρχαίων , προγενέστερων και σύγχρονων πνευματικών ανθρώπων, ακόμα και σοφίες λαών ή και παροιμίες που έχουν περισσότερο πρακτικό ενδιαφέρον από τον ξερό ορισμό.
“Η κοινωνική ισότητα είναι από τις πιο φυσικές και ταυτόχρονα πιο χιμαιρικές ιδέες”.
Πράγματι επί αιώνες παλεύει η ανθρωπότητα να εφαρμόσει αυτό που υποτίθεται πρέπει να είναι η φυσική της τάση και συμπεριφορά όμως παρόλες τις κοινωνικοπολιτικές θεωρίες που έχουν εκφραστεί και εφαρμοστεί ακόμα η ισότητα φαντάζει άπιαστη χίμαιρα.
“Άλλο να φέρεσαι στους ανθρώπους ίσα και άλλο να προσπαθείς να τους κάνεις ίσους“.
Εδώ προφανώς έχουμε να κάνουμε με λογοπαίγνιο ανάμεσα στην ισότητα και στην εξομοίωση …δεν μας αφορά γιατί πιστεύουμε ακράδαντα στην ετερότητα.
“Τα δάκτυλα, άνισα μεταξύ τους, εξισώνονται για να σφίξουν αυτό που κρατούν“.
Ενδιαφέρουσα άποψη αν το δει κανείς από την άποψη της συνεργασίας σε δύσκολες στιγμές όπου ξεπερνιούνται οι όποιες ανισότητες μεταξύ ατόμων για επίτευξη ενός κοινού σκοπού. Αρκεί αυτό που κρατούν στο τέλος να το μοιράζουν και δίκαια.
“Η φύση αρέσκεται στην ανισότητα, την ανομοιομορφία και την αντιφατικότητα“.
Απόλυτα σωστό, όμως, δεν γίνεται να το αντιγράψουμε όπως κάνουμε με τόσα άλλα από την Φύση γιατί είμαστε αιχμάλωτοι των κανόνων της Λογικής μας που στο κάτω κάτω εμείς τους έχουμε θεσπίσει. Αλλά τώρα που το ξαναδιαβάζω δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι ο δικός μας Ανθρώπινος, Θαυμαστός κόσμος αν αρέσκεται σε αυτά.
“Μόλις τελειώσει το παιχνίδι, βασιλιάς και πιόνι μπαίνουν στο ίδιο κουτί”.
Έλα όμως που το παιχνίδι σπάνια τελειώνει , άρα η διατήρηση της παράστασης σε κοινή θέα το μόνο που κάνει είναι να υπερτονίζει τις ανισότητες των ρόλων , για να εχει και ενδιαφέρον το θέαμα
“Τα πάντα όμοια βαραίνουν στη ζυγαριά της πλάσης“.
Αυτό το τελευταίο του Κωστή Παλαμά θα το χρησιμοποιήσω για να σχολιάσω εικαστικά το δικό μου Collage
Όσο χίλες λέξεις λένε, την προσωπική της αλήθεια θα μας την πει η ζυγαριά. Ελπίζοντας το βάρος της ισότητας να γέρνει μέσα μας δίκαια.