Σεξ & Βία
Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.1 Ν.2121/1993 απαγορεύεται η αναπαραγωγή των έργων με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, η διασκευή, η προσαρμογή ή άλλες μετατροπές του έργου, η παρουσίαση του έργου στο κοινό και η δημόσια εκτέλεση του έργου, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του δημιουργού.
MSc Cultural Informatics & Communication
Με έκπληξη άκουσα και είδα στο μαγικό κουτί πως έχει οριστεί κατηγορία ταινιών με τον διακριτικό τίτλο «Σεξ και Βία» , κατάλληλες για νέες και νέους άνω των 18 ετών.
Δεν ενοχλούν οι λέξεις καθαυτές, αφού η έκφραση , η έκφανση και η προβολή τους μέσω των ταινιών της TV είναι καθημερινό και συχνό φαινόμενο, μπαίνει σε κάθε σπίτι και τελικά υποκαθιστά την πραγματικότητα με το πρόσχημα της μυθοπλασίας.
Βέβαια στην ομαδοποίηση – κατηγοριοποίηση των ταινιών κινηματογράφου παγκόσμια , δεν θα δει κανείς να αναφέρονται αυτές οι δύο λέξεις, δηλαδή δεν υπάρχουν κατηγορίες ταινιών που να αναφέρονται αποκλειστικά σε θέματα σεξ και βίας. Ενδεικτικά αναφέρω εδώ τις αποδεκτές κατηγορίες ταινιών παγκόσμια με βάση τον τόνο , τον ρυθμό και το ύφος που επικρατεί σε κάθε μια και την καθορίζει και αυτές είναι οι ταινίες Κωμωδίας, Δράματος, Δράσης, Εγκλήματος, Φαντασίας, Ιστορίας και Τέχνης.
Η καταλληλότητα λοιπόν ή μη των ταινιών οφείλεται σε εσωτερικά στοιχεία αυτών , άρα πρέπει να κρίνεται από γνώστες του είδους, που να διαθέτουν κριτική ματιά και οπωσδήποτε οφείλουν να έχουν δει τις ταινίες πριν τις κατατάξουν στα συγκεκριμένα είδη. Πολύ λεπτή και υπεύθυνη αντιμετώπιση που αμφιβάλλω αν γίνεται με την δέουσα προσοχή και με την ανάλογη διαδικασία που απαιτείται ώστε να καθορίζει το επιτρεπτό ηλικιακό εύρος των θεατών κάθε ταινίας.
Όμως πέρα από αυτά που για πολλούς θα θεωρηθούν λεπτομέρειες, το πλέον δραματικό και ταυτόχρονα επικίνδυνο είναι που ο θεατής βλέπει συχνά πυκνά να εμφανίζονται στην οθόνη του αυτές οι δύο λέξεις με συμπλεκτικό σύνδεσμο ανάμεσα τους. Ασυνείδητα τον υποχρεώνουν να τις συνδέει, να τις ομαδοποιεί και το κυριότερο να τις θεωρεί επικίνδυνες, βρώμικες και απαγορευτικές.
Και καλά για την βία, η έκφραση της οποίας είναι καθαρά ανθρώπινη ανακάλυψη αφού πουθενά στην Φύση δεν δίνονται παραδείγματα εφαρμογής της. Ακόμα και τα λεγόμενα άγρια σαρκοβόρα θηρία δεν εξασκούν άσκοπη βία , η θανάτωση άλλων ζώων είναι μονόδρομος για την επιβίωση τους και αυτό δεν μπορεί παρά να γίνεται με βίαιο τρόπο.
Όμως από πότε το σεξ θεωρείται απαγορευτικό και επικίνδυνο για την συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση του θεατή; Ή να το πούμε αλλιώς , ποιες μορφές και κατηγορίες – αν υπάρχουν καθορισμένες τέτοιες – του σεξ θα μπορούσαν να βλάψουν έναν έφηβο; Και τελικά ποια γκάμα δράσεων , εκδηλώσεων και συναισθημάτων υποτίθεται ότι περιλαμβάνει αυτή η λέξη των τριών γραμμάτων, την συνουσία, το γυμνό, τον έρωτα, την αγάπη , την γενετήσια ορμή , την ηδονή; Αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας τα ένα ένα, ποια από αυτά είναι βρώμικα και επικίνδυνα να τα βλέπουν άτομα κάτω των 18 ετών , ενώ αν έχουν περάσει το κατώφλι αυτό δικαιούνται να το κάνουν. Την στιγμή που σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής μπαίνει ακόμα και στα δημοτικά σχολεία, στην Ελλάδα θεωρείται απαγορευμένο κάτω των 18 ετών το θέαμα δυο γυμνών κορμιών στην πιο φυσική πράξη του κόσμου , που αντί να θεωρείται έργο Τέχνης συνδέεται λεκτικά έστω με την βία και ενοχοποιείται, δηλητηριάζεται.
Ίσως θα έπρεπε να ειπωθεί αντίθετα – κατά το θρυλικό «make love not war» – , κάπως έτσι «Sex versus violence» , Σεξ ενάντια στη βία αν και το παιχνίδι είναι χαμένο, αφού κατακλυζόμαστε από βία όχι μόνο στις ταινίες μυθοπλασίας αλλά και στην καθημερινότητα μας.
Ιδιαίτερα η λεκτική βία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και κυριαρχεί σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή πολιτική, κοινωνική, ενημερωτική. Τι κρίμα!